Zeven Dubbeltjes en een Trein
Soms moet je zelf de put in, als je iemand eruit wil redden
Op de derde nacht van de derde maand, om drie over drie, sluipt Dries het huis uit. Hij gaat op zoek naar zijn jongere broer Jonas, die een maand eerder verdween. ‘Spoorloos’ volgens de politie, maar dat klopt niet. Dries vindt juist wel sporen, en bovendien sporen waar een heel bijzondere trein op rijdt. De merkwaardige conducteur van die trein neemt Dries en het meisje Tess mee op een wervelende en gevaarlijke speurtocht. Zeven haltes ver gaat de stoomtrein de diepte in. En ook Dries graaft diep: hij komt steeds meer te weten over zijn jongere broer. Waarom is Jonas weggelopen? En waarheen? Waarom zoekt hij dubbeltjes? Waarom heeft hij er zeven nodig? Wat doet Tess op de trein? En wie is die aparte treinconducteur die blijkbaar meer weet dan hij wil zeggen?
Een jongen zit in de put. Zijn oudere broer daalt erin af om hem eruit te halen. Een spannend en raadselachtig verhaal vol dubbelzinnigheden voor lezers vanaf 12 jaar die zich graag laten verrassen.
Fragment uit 'Zeven Dubbeltjes en een Trein'
‘Meneer heeft een kaartje!’ riep de conducteur terwijl hij het propje tussen Dries’ vingers vandaan griste.
Tess’ ogen stonden op ‘Uitleg graag’, maar Dries haalde zijn schouders op.
De conducteur streek het blaadje glad, trok zijn ogen wijd en vervolgens zijn mond nog wijder open.
‘Bingo!’ sprong de conducteur op en hij holde naar de voorkant van de wagon, waar hij een trechter uit het plafond trok: ‘We hebben een bestemming! Ik herhaal: we hebben een bestemming.’
Tess sprong op en liep op hem af, gevolgd door Dries.
‘Ik geef de coördinaten door’, zei de conducteur en hij hield het blaadje voor de opening van de trechter. Het was een kaartje met Guyana erop, New Amsterdam en Berbice River. Dat laatste was onderstreept en iemand had erbij geschreven: 2/2 2:02.
‘Hé, dat is van mijn broer ...’ protesteerde Dries.
Toen zoog de trechter het briefje op.
Tess liep naar de conducteur en keek onder zijn armen door in de trechter. Dries ging bedremmeld weer zitten.
‘Wat was dat?’ vroeg Tess, Dries aanstarend.
‘Ik ben op zoek naar mijn broer’, legde Dries uit. ‘Die is op 2 februari verdwenen en sindsdien weet niemand waar hij is. Dat was het enige ...’
‘En ... dat briefje ...’ stamelde Tess.
‘Was mijn spoor.’
‘Een spoor, inderdaad!’ schoot de conducteur glunderend tussen
hen in, met zijn vinger in de lucht priemend. ‘En treinen volgen sporen!’ En toen sprong hij weer op: ‘Nietwaar, schattetrein van me!’
‘Pieketepawn!’ antwoordde de trein, en ze schoot vooruit.
Zeven dubbeltjes en een trein
eerste druk
Fran Bambust
Clavis, Uitgeverij, 2013
ISBN 904482077X, 9789044820775
Trefwoorden: opgroeien en identiteit, kracht en opkomen voor jezelf, fantasie, verantwoordelijk zijn, gender
Website: http://clavis.be/book/zeven-dubbeltjes-en-een-trein
Fran Bambust
Zelf noemt ze 'Zeven Dubbeltjes' haar meest persoonlijke en zelfs biografische verhaal tot nu toe. Waardoor sommigen zich afvragen of ze eigenlijk wel spoort...
Fran schreef ook al kindermusicals, televisiescenario's, versjes, liedjes en veel te veel reclameteksten. Ze was ook al leerkracht, verkoper, fabrieksarbeider, man, hoofdredactrice, woordvoerster van holebi- en transgenderorganisatie çavaria, en is nu communicatieconsulente. Maar verder valt ze echt wel mee, en schijnt haar spaghetti best wel eetbaar te zijn. Zeggen ze.
Email: fran@perplexicorum.org
Website: plafondmeisje.wordpress.com
Location: Collegebaan, Melle, Belgium
Phone: 0488 640 447
Facebook: facebook.com/fbambust
Twitter: @fatatookay
Plafondmeisje
Imke is een heel gewoon, doodnormaal, bovenstebraaf kind. Op het randje van saai, vinden de meesten, en dan nog wel aan de foute kant van dat randje. Maar dat blijkt toch niet helemaal te kloppen. Want wanneer ze op een dag uit haar bed valt, komt ze niet op de grond maar op het plafond terecht. Dat is niet naar de zin van de natuurwetpolitie en dus zetten die een verhaal in werking met achtervolgingen, actie, onverwachte vriendschappen en veel letters die moedig op hun plaats proberen te blijven staan in een boek dat af en toe over de kop gaat.
Kussen helpt niet
Plafondmeisje, het stuk
In 2014 hangt Imke ondersteboven in de Vlaamse theaterzalen. Al heet ze dan niet langer Imke, maar Nora. Theatermakersgroep Lap bewerkte het boek immers tot een spannende en hilarische familievoorstelling over anders zijn en niet netjes binnen de lijntjes kleuren.
Het stuk gaat in première op het Krokusfestival in Hasselt en zal verder te zien zijn in verschillende Vlaamse schouwburgen in maart en april 2014. De definitieve tourlist verschijnt tijdens het najaar op hun website.