Moslims In Dialoog

Bismillâhi Rahmâni Rahîm, Alhamdulillâhi Rabbil 'Âlamîn was-salâtu was-salâmu 'alâ nabiyyinâ Muhammadin wa 'alâ ahlihi wa ashâbihi ajma'în amma ba'd.

In de Naam van Allâh, de Erbarmer, de Meest Barmhartige.

As-salâm 'alaykum warahmatullâhi wa barakâtuh beste broeder of zuster,

Het onderstaande verhaal van de vier stieren is een welbekend verhaal in de islamitische wereld, waarin zich een aantal wijze leringen bevinden voor de moslimgemeenschap, met name in deze onstuimige tijd waarin de moslims onderling sterk verdeeld zijn en duistere krachten hier dankbaar misbruik van maken.

HET VERHAAL VAN DE VIER STIEREN

Er waren vier stieren, één van hen was wit en de andere drie waren zwart. Ze leefden in een risicovolle omgeving, omgeven door leeuwen. De wijze waarop ze zichzelf beschermden was door, ondanks hun verschillen, altijd eensgezind te zijn, ze pasten op elkaar en iedereen hield een oogje in het zeil. En met deze mentaliteit overleefden zij, ook al waren ze in de omgeving omringd door wilde dieren.

Maar op een dag hadden de drie zwarte stieren een bijeenkomst waarin ze zeiden: “Deze witte stier verraadt ons! Omdat wij zwart zijn vallen we niet op als we ons ’s nachts proberen te verschuilen, maar de vijand kan de witte stier wel zien. Waarom nemen we er geen afstand van? Wij drieën zullen dan samen veilig zijn, dus laten we de witte stier afstoten, want hij veroorzaakt teveel problemen.”

En zo hielden de drie zwarte stieren zich afzijdig en de arme witte stier werd hierdoor gedwongen alleen te zijn. Een leeuw was in staat de ontstane verdeeldheid onder deze stieren te ontdekken. Dus viel hij de witte stier aan en terwijl hij zijn vlees aan het verslinden was, deden de drie zwarte stieren er niets aan. Ze keken ernaar, terwijl hun broeder aan stukken werd gescheurd.

De volgende nacht viel de leeuw de drie zwarte stieren aan. Waarom? Omdat ze nu met één stier minder waren. De leeuw wist dondersgoed dat de stieren niet meer zo sterk waren als voorheen, toen ze nog eensgezind waren. En omdat zij hun broeder de witte stier geboycot hebben, viel de leeuw nu hen aan en was hij in staat één van de zwarte stieren te grijpen. En nu bleven er nog maar twee stieren over. De volgende nacht was het dus nog makkelijker voor de leeuw, dus at hij één van hen.

En toen, op de laatste nacht, bleef er nog maar één stier over en hij probeerde als een dolle te vluchten voor de leeuw, want nu had de wanhopige stier geen beschermer, noch een helper. De leeuw bleef de stier achtervolgen, wetende dat hij moe zou worden en neer zou vallen; er was niets dat de stier kon redden. Dus de leeuw liep arrogant rond, hij stootte de stier neer en greep hem bij zijn nek, en terwijl hij dat deed en de stier zijn laatste woorden uitsprak, deed hij een gedenkwaardige uitspraak; een uitspraak die een grote lering bevat en waar wij veel van kunnen opsteken. Deze zwarte stier zei, terwijl hij op sterven lag:

Met andere woorden: Ik heb mijn lot bezegeld, nadat ik toestond dat de witte stier verslonden werd. Dat was het moment dat ik stierf. Ik sterf niet nu, ik sterf niet vandaag, ik stierf toen ik de witte stier verraden had.

Dit verhaal toont ons de gevolgen van verdeeldheid en verraad. Toen deze stieren niet eensgezind bleven en de vijand toestonden één van hen te grijpen, is dit wat er met hen gebeurde; ze werden allen één voor één uit de weg geruimd.

Deze drie stieren uit het verhaal namen duidelijk afstand van de witte stier, wetende dat hij hierdoor volledig overgeleverd zou zijn aan de grillen van de vijand. Door dit maatschappelijk profijt ofwel “maslaha” dachten zij zichzelf veilig te stellen. Deze witte stier had namelijk een provocerend uiterlijk, hij veroorzaakte veel problemen, hij werd er door de vijand (valselijk) van beschuldigd van alles en nog wat te zijn en dus wilden ze niet met hem geassocieerd worden.

Laat hem maar opgesloten worden in het meest wrede gevangenisregime van het land! Laat zijn gezin maar uit elkaar getrokken worden en zijn kinderen ontvoerd en vastgehouden worden op een onbekende locatie! Laat zijn burgerrechten geschonden worden! Laat hem maar dood gaan! Ze beseften echter niet dat zij de volgende slachtoffers waren die in het vooruitzicht werden gehouden.

Het lijkt erop dat het de Nederlandse leeuw al met al gelukt is om niet alleen de niet-moslims, maar ook vele moslims en moslimorganisaties valselijk ervan te overtuigen dat er een substantieel aantal witte stieren, die op een onwenselijke wijze manoeuvreren, in hun gelederen aanwezig zijn. En dat het voor de samenleving, en in het bijzonder voor de moslimgemeenschap zelf beter is zich van hen te ontdoen. En dat er vanuit de bestrijding van deze “radicalen” een duidelijk gehoord en begrepen signaal van afkeuring en afschrikking moet blijken. Een signaal dat zo luid mogelijk moet klinken via het maatschappelijk elimineren van personen en organisaties die hun islamitische geloofsovertuiging actief op een orthodoxe wijze beleven en daar publiekelijk uiting aan geven. Dat daarbij belangrijke grondrechten opzij geschoven worden en volslagen legale geloofsuitingen gecriminaliseerd worden, wordt blijkbaar voor lief genomen. Een overheid die zich zo laat leiden door een pervers onderbuikgevoel en de rechten van minderheden met voeten treedt, is een rechtsstaat onwaardig.

Het schrikbeeld dat men voor ogen heeft, is dat er uiteindelijk een façade Islam vormgegeven zal worden, die voor “gematigd” door moet gaan en salonfähig is verklaard door de overheid. Dat moet dan de enige legitieme Islambeleving worden voor moslims in Nederland. Iedereen die daarvan afwijkt, zal verdacht worden en als “staatsgevaarlijk” gekarakteriseerd worden, zoals nu met het Salafisme gebeurt. Waar een dergelijke constructie toe kan leiden, zien wij dagelijks in postkolonialistische landen als Egypte, Marokko en Tunesië, waar de gevangenissen vol zitten met gewetensgevangenen.

Het is vandaag dat de “gematigde” stieren de leeuw helpen om de “radicale” witte stieren te eten, morgen is het een andere groep die hen niet aanstaat of botst met hun persoonlijke belangen. We dienen goed te beseffen dat de religieuze vrijheid van moslims, hoe groot onze (LET OP: geëxcuseerde) verschillen onderling soms ook zijn, uiteindelijk de vrijheid van ieder van ons vormt.

Veronderstel daarom geen seconde dat men zich in veiligheid kan wanen door zich afzijdig te houden en te zwijgen. Overweeg niet dat 'de leeuw' tevreden kan worden gesteld en stil kan worden gehouden door afstand te nemen van moslims. Nee! Zijn honger wordt nooit gestild en zijn dorst wordt nooit gelest.

Dit betekent dat als wij niet voor elkaar opkomen, elkaar beschermen en ons tegen elkaar laten uitspelen, dat er chaos en verderf op aarde zal plaatsvinden. Kijk om je heen, is dat niet precies wat er nu gaande is? De vijanden van de Islam kunnen tegenwoordig hun geluk niet op, over hoe verdeeld wij zijn geraakt en hoe we zijn verworden tot een makkelijke prooi in hun verdeel-en-heerspolitiek.

Wij dienen dus op te staan, onze rangen te sluiten en eensgezind te zijn, ons te mobiliseren en onze stem te laten horen. Wij dienen hiermee een duidelijk gehoord en begrepen signaal van eensgezindheid, eer en standvastigheid af te geven dat de Islam - zoals deze geopenbaard is aan onze geliefde Profeet Muhammad (vrede en zegeningen zij met hem) - zal blijven bestaan en haar volgers zullen standhouden.